درآتشکده ی قلب

باتوجرقه های عاشق شدن

در آتشکه ی متروک قلبم

شعله کشید

ترانه های عاشقانه ام

باتوبه حقیقت رسید

انجماد در رگ هایخ زده ام

درشراره ی آغوش سوزانت ذوب شد

وباتو و وجود متبرک توست

که میخواهم نمانم تا

همیشه و همیشه درکلبه ی عشق

میزبان نفس های عاشقانه ات

خواهم ماند

تقدیم به مادرم

یک صفحه

یک صفحه سفید به همراه یک قلم

این بار حرف ،حرف نگفته ست

یک حرف تازه

نه از تو …

هی فکر می کنم

هی با قلم به کاغذ سیخ می زنم

اما

دیگر تمام صفحه ها معتاد نامت اند

انگار این قلم

جز با حضور نام تو فرمان نمی برد

در تمام صفحه های دفتر شعرم

در گوشه های خالی قلبم

در لحظه های تلخ سکوتم و فکرهام

چیزی به جز تو نیست که تکرار می شود

مثل درخت در دل من ریشه کرده ای